कुंडमळा, मावळ | १६ जून २०२५:- मावळ तालुक्यातील कुंडमळा (इंदुरी) येथे रविवारी दुपारी साडेतीनच्या सुमारास घडलेली इंद्रायणी नदीवरील पूल दुर्घटना ही संपूर्ण पुणे जिल्ह्यासाठी एक दुदैवी आणि धक्कादायक घटना ठरली आहे. जवळपास ३० वर्ष जुना लोखंडी पूल अचानकपणे कोसळल्याने पुलावर जमलेले १०० ते १२५ पर्यटक व नागरिक खाली कोसळले. त्यातील चार जणांचा मृत्यू झाला असून, ५१ नागरिक गंभीर जखमी झाले आहेत. काहींची प्रकृती चिंताजनक असून त्यांच्यावर तळेगाव, लोणावळा आणि पुण्यातील रुग्णालयांमध्ये उपचार सुरू आहेत.
जुना पूल… दुर्लक्षित व्यवस्थापन?
दुर्घटनाग्रस्त पूल हा कुंडमळा व आसपासच्या गावांना जोडणारा महत्वाचा पूल होता. मात्र, गेल्या काही वर्षांत येथे मोठ्या प्रमाणावर पर्यटक येऊ लागल्यामुळे पुलावर ताण वाढत गेला. स्थानिकांनी प्रशासनाकडे अनेकवेळा पुलाच्या जीर्ण अवस्थेबद्दल तक्रार करूनही कोणतीही ठोस कृती झाली नाही, अशी माहिती समोर आली आहे.
स्थानिक ग्रामस्थांनी प्रशासनावर गंभीर आरोप करत सांगितले की, “हा पूल कायमस्वरूपी बंद करून नवीन पूल उभारण्याची मागणी केली होती, परंतु ती ऐकून घेतली गेली नाही.” त्यामुळे ही दुर्घटना केवळ “अपघात” नसून प्रशासकीय दुर्लक्ष व हलगर्जीपणाचा थेट परिणाम असल्याचे मत व्यक्त होत आहे.
घटनास्थळी युद्धपातळीवर मदत व बचावकार्य
घटनेनंतर अवघ्या काही मिनिटांत स्थानिक नागरिक, पोलीस, अग्निशमन दल व एनडीआरएफच्या पथकांनी घटनास्थळी धाव घेतली. पाण्यात वाहून गेलेल्यांची शोधमोहीम तात्काळ सुरू करण्यात आली. जखमींना तातडीने अथर्व हॉस्पिटल, एमआयटी रुग्णालय, तळेगाव ग्रामीण रुग्णालय आणि पुण्यातील ससून येथे हलवण्यात आले.
आमदार सुनील शेलके घटनास्थळी; संवेदना व मदतीचे आश्वासन
दुर्घटनेची माहिती मिळताच मावळचे आमदार सुनील शेलके यांनी घटनास्थळी तातडीने भेट देऊन बचावकार्यातील अधिकाऱ्यांशी समन्वय साधला. त्यांनी जखमी आणि मृतांच्या नातेवाईकांची भेट घेतली, त्यांची विचारपूस केली आणि तात्काळ मदतीसाठी संबंधित यंत्रणांना निर्देश दिले.
ते म्हणाले, “ही दुर्घटना अतिशय वेदनादायक असून जी संस्थात्मक निष्काळजीपणा याला कारणीभूत आहे, त्यांच्यावर कठोर कारवाई झाली पाहिजे. मावळकरांच्या सुरक्षेसाठी अधिक सक्षम पायाभूत सुविधा देण्यासाठी आम्ही शासनाकडे पाठपुरावा करू.”
तांत्रिक पाहणीचा अभाव? चौकशीची गरज
या दुर्घटनेनंतर पूलाच्या रचनात्मक क्षमतेवर व देखभाल यंत्रणेच्या कार्यक्षमतेवर प्रश्न उपस्थित झाले आहेत. काही सामाजिक संस्थांनी आरोप केला की, “संपूर्ण भागात मोठ्या प्रमाणावर पर्यटन वाढले असतानाही कोणतीही तांत्रिक पाहणी न करता जुना पूल तसाच वापरात ठेवण्यात आला.”
स्थानिकांची मदतीची चळवळ
दुर्घटनास्थळी स्थानिक युवक मंडळे, समाजसेवी संस्था आणि अनेक स्वयंसेवकांनी पुढाकार घेऊन जखमींना उचलण्यापासून ते रक्तदान आणि भोजन सेवा उपलब्ध करून देत मदतीचा आदर्श निर्माण केला.
शासनाची घोषणा व पुढील दिशा
घटनेनंतर जिल्हाधिकारी जितेंद्र डुडी, पोलीस अधीक्षक अभिनव देशमुख व आरोग्य विभागाच्या अधिकाऱ्यांनी दुर्घटनेची सखोल चौकशी सुरू केल्याचे जाहीर केले आहे. राज्य सरकारने प्रत्येकी मृतांच्या कुटुंबियांना ५ लाख रुपयांची आर्थिक मदत आणि जखमींना मोफत उपचार देण्याची घोषणा केली आहे.
भविष्यासाठी महत्त्वाचे उपाय
पुन्हा अशा दुर्घटना टाळण्यासाठी स्थायिक व नवे पुल बांधकाम तातडीने सुरू करावे
पर्यटनस्थळी वाहतुकीवर नियंत्रण आणणारे नियम लागू करावेत
जुनी व धोकादायक पायाभूत रचना पुनरावलोकन करणे अनिवार्य करावे
वार्षिक तांत्रिक पाहणी अनिवार्य करण्याचे धोरण अमलात आणावे
निष्कर्ष
ही दुर्घटना फक्त एखादी अपघाती घटना नसून प्रशासनाच्या असंवेदनशीलतेचे, नियोजनाच्या अभावाचे आणि दुर्लक्षाचे जिवंत उदाहरण आहे. यामधून शासनाने आणि प्रशासनाने धडा घेत, माणूस केंद्रित आणि सुरक्षाविषयक निर्णय घेणे आवश्यक आहे.
